Tekst ujednolicony różni się od tekstu jednolitego tym, że: nie posiada podstaw prawnych do jego stosowania czy publikowania, jest tekstem niezależnie opracowywanym, nie jest też publikowany ani uchwalany w przewidzianym dla aktu normatywnego trybie. Tekst ujednolicony możemy więc uznać za tekst w formie bardziej przystępnej dla Poprawna pisownia zwrotów grzecznościowych, niezależnie od tego, czy zaczniesz list motywacyjny od Szanowni Państwo, Szanowny Panie czy Szanowna Pani, zawsze będzie wyglądała tak samo. Jak mówi prof. Małgorzata Marcjanik, po zwrocie Szanowni Państwo powinieneś postawić przecinek lub wykrzyknik. W pierwszym przypadku pierwsze zdanie Komunikacja to sztuka obejmująca kilka obszarów: mówienie. słuchanie. czytanie. pisanie. Warto pamiętać, że wszystkie te formy komunikacji mogą pojawiać się w świecie offline i online (np. spotkanie na korytarzu lub spotkanie przez Teams) oraz w czasie rzeczywistym lub asynchronicznie (kiedy piszemy do siebie list lub korespondujemy Rz piszemy w wyrazach rodzaju męskiego zakończonych na: mierz (np. czasomierz, Sandomierz (miasto)) mistrz (np. burmistrz, zegarmistrz, wicemistrz) Pisownia wyrazów z „Ż” 1. Ż piszemy kiedy w innych formach danego wyrazu lub w innych wyrazach wymienia się na: • G – np. książka – księga, odważnik – waga Niektórzy twierdzą, że łatwiej przychodzi im mówienie po angielsku, inni wolą pisanie. Zazwyczaj, kiedy piszemy, przykładamy większą wagę do gramatyki. Kiedy mówimy, gramatyczne niuanse nagle nam umykają i popełniamy więcej błędów. Ważne jest jednak, żeby nie zaniedbywać ani mówienia, ani pisania. A oto kilka prostych sposobów na poprawienie swoich wypowiedzi pisemnych po Rzeczowniki mające zakończenie -ia przyjmują w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku formę z dwoma -ii wtedy, gdy są obcego pochodzenia, a więc przykładowo geografii, a także filozofii, mafii, akademii, anemii, unii, ale formę z jednym -i, gdy są rodzime, np. ziemi oraz głębi, skrobi. W wypadku wyrazów kończących się na -nia ma . Znacie film Powrót do przyszłości (Back to the Future)? Dzisiaj my, niczym Marty McFly i Doktor Brown, przeniesiemy się do przyszłości i pokażemy, jak mówić i pisać po angielsku o planach, zamiarach i o tym, co może (ale nie musi) się wydarzyć. W języku angielskim istnieje kilka czasów i konstrukcji językowych, których możemy używać w kontekście przyszłych wydarzeń. Warto znać różnice między nimi, aby użyć formy właściwej dla danej sytuacji. Kiedy używać Future Simple Za pomocą tego czasu możemy wyrazić chęć zrobienia czegoś. Najczęściej używa się go w kontekście spontanicznych decyzji i postanowień, ale także wstępnych (nie do końca pewnych) planów. Kiedy i w jakich sytuacjach powinniśmy używać Future Simple? 1. Kiedy podejmujesz decyzję i ją ogłaszasz: There isn't any milk. I will buy it. Nie ma wcale mleka. Kupię je. 2. Kiedy składasz obietnice i gdy coś oferujesz (np. pomoc): I will help you. Pomogę ci. 3. Kiedy mówisz o podejrzeniach i przypuszczeniach co do przyszłości: He will probably buy a new computer tomorrow. On prawdopodobnie kupi jutro nowy komputer. 4. Kiedy uprzejmie o coś prosisz: Will you buy this dress for me? Czy kupisz mi tę sukienkę? Future Simple - budowa Budowa zdań, pytań i przeczeń w czasie Future Simple to naprawdę nic trudnego. Zdania twierdzące tworzymu w następujący sposób: podmiot + will + bezokolicznik + reszta zdania My parents (podmiot) will buy (bezokolicznik) a new car next month. Moi rodzice kupią nowy samochód w przyszłym miesiącu. Julia: Moi rodzice kupią nowe mieszkanie w przyszłym roku. Jak już wiemy (chociażby z naszego wpisu o tym, jak być uprzejmym po angielsku), w oficjalnej sytuacji należy posługiwać się pełnymi zdaniami i unikać skrótów. W mowie potocznej możemy jednak korzystać ze skrótów, czyli skróconej formy will - 'll (apostrof + ll). I'll meet her at the shopping mall. Spotkam się z nią w centrum handlowym. Pamiętajmy! Do wyrażenia decyzji i planów, które zostały podjęte wcześniej niż w trakcie mówienia, nie używa się konstrukcji z will. W takich sytuacjach posługujemy się inną konstrukcją - o tym za chwilę. W jaki sposób rozpoznać czas Future Simple? Posiada on kilka charakterystycznych określeń czasu: tomorrow - jutro soon - wkrótce next week - w przyszłym tygodniu next month - w przyszłym miesiącu next year - w przyszłym roku in the future - w przyszłości Przejdźmy do zdań przeczących. Tworzymy je poprzez dodanie not do will. Ta zasada obowiązuje we wszystkich osobach (I/he/she/we will not). Możemy używać formy pełnej - will not, lub mniej formalnej formy skróconej - won't. podmiot + will not / won't + bezokolicznik + reszta zdania I (podmiot) won't buy (bezokolicznik) anything online. Nie kupię niczego przez internet. Julia: Nie kupię niczego przez internet, bo mój komputer nie działa. Pytania w czasie Future Simple tworzymy, stawiając will przed podmiotem (inwersja): Will + podmiot + bezokolicznik + reszta zdania + ? Will you (podmiot) go (bezokolicznik) shopping with Jane next week? Czy pójdziesz na zakupy z Jane w przyszłym tygodniu? Czasu Future Simple możemy także używać do udzielania krótkich odpowiedzi na pytania zadane w tym właśnie czasie. Julia: Kupisz dzisiaj trochę mleka? Robert: Tak, kupię. Pamiętajmy jednak, że w krótkich odpowiedziach twierdzących nie używamy formy skróconej. Odpowiadamy więc: Yes, I will., nie: Yes, I'll. W odpowiedziach przeczących możemy natomiast używać zarówno formy pełnej, jak i skróconej. - Will you buy some milk today? - No, I won't. / No, I will not. - Kupisz dzisiaj trochę mleka? - Nie, nie kupię. Jeżeli chcecie poćwiczyć znajomość czasu Future Simple, przejdźcie do tej lekcji. Be going to - konstrukcja i zastosowanie Konstrukcji be going to używamy, gdy mówimy o przyszłych zamiarach i intencjach. podmiot + odmieniony czasownik to be + going to + czasownik w bezokoliczniku I'm going to take her shopping tomorrow. Jutro zamierzam ją zabrać na zakupy. (ta czynność jest moim zamiarem) Julia: Zamierzamy kupić więcej książek. Przeczenia w konstrukcji be going to tworzymy poprzez dodanie negacji not do czasownika be. Spójrzmy: podmiot + to be + not + going to + czasownik w bezokoliczniku They (podmiot) are not going to buy (bezokolicznik) more books. Oni nie zamierzają kupować więcej książek. Pytania natomiast tworzymy na zasadzie inwersji: to be + podmiot + going to + czasownik w bezokoliczniku + ? - Are you going to buy this book? - Yes, I am. / No. I’m not. - Czy zamierzasz kupić tę książkę? - Tak, zamierzam. / Nie, nie zamierzam. Laura: Zamierzasz kupić tę sukienkę? Julia: Tak, zamierzam. Jeżeli chcecie przećwiczyć konstrukcję be going to, przejdźcie do tej lekcji. Kiedy i jak używać czasu Present Continuous Present Continuous to czas teraźniejszy ciągły. Używamy go wtedy, gdy chcemy powiedzieć o ustalonych planach lub o czymś, co na pewno się wydarzy. Nie chodzi tutaj więc o prawdopodobną sytuację czy naszą spontaniczną decyzję, ale o realne do zrealizowania plany. Laura: Co robisz po pracy? Hannah: Kupuję coś mojemu bratankowi na urodziny. Konstrukcja zdania twierdzącego wygląda następująco: podmiot + to be + czasownik z “ing” + określenie czasu She is working tomorrow evening. Ona pracuje jutro wieczorem. (to pewne, postanowione) Przeczenia w czasie Present Continuous tworzymy poprzez dodanie negacji not: podmiot + to be + not + czasownik z “ing” + określenie czasu I am/I’m not working tomorrow evening. Nie pracuję jutro wieczorem. Pytania w czasie teraźniejszym Present Continuous - co nie powinno nas zaskoczyć - tworzymy poprzez inwersję: to be + podmiot + czasownik z “ing” + określenie czasu Are you working tomorrow evening? Czy pracujesz jutro wieczorem? A teraz zadajemy sobie pytanie: skąd mam wiedzieć czy użyć Present Continuous, czy be going to, skoro jedno i drugie odnosi się do moich planów w przyszłości? Porównajmy tłumaczenie zdań w Present Continuous z tymi, w których użyto be going to: He's going to get this coat. On zamierza kupić ten płaszcz. (taki ma zamiar) He's getting this coat. On kupuje ten płaszcz. (to ustalony plan - niemal na pewno to się stanie) Podsumowując, konstrukcja be going to również odnosi się do planów, ale takich, które są niepewne - to bardziej nasze zamiary niż coś, co wydarzy się na 100%. Jeżeli natomiast nie mamy pewności, że w przyszłości coś się wydarzy i mówimy o czymś, co nie jest zaplanowane (przypuszczenie), użyjmy czasu Future Simple (will): Robert: Myślę, że wygram ten mecz. (nie: I think I'm winning this match. - bo wygrywanie nie jest czymś, co można przewidzieć z góry) Pamiętajmy jednak, że czas Present Continuous bywa niejednoznaczny - może być używany do mówienia o przyszłości i ustalonych planach, ale także o wydarzeniach, które dzieją się w tym momencie: I'm buying oranges. Kupuję pomarańcze. Może to znaczyć: - kupuję pomarańcze teraz - będę kupować pomarańcze niedługo (mam to zaplanowane). Aby uniknąć dwuznaczności możemy użyć be going to, by zaznaczyć, że mówimy o przyszłości: I'm going to buy oranges. Mam zamiar kupić pomarańcze. (Będę je kupować.) Robert: Kupuję pomarańcze. (teraz) Robert: Zamierzam kupić pomarańcze. (to mój plan) Niektórych czasowników nie używa się w czasach ciągłych, takich jak na przykład Present Continuous. Należą do nich między innymi: know, be, see, need. Jeżeli chcemy użyć jednego z tych czasowników, musimy skorzystać z will oraz czasu Future Simple lub be going to. I will be in the shopping mall next week. / I'm going to be in the shopping mall next week. W przyszłym tygodniu będę w centrum handlowym. Will a be going to - podobieństwa i różnice Be going to używamy, gdy wyrażamy przypuszczenia oparte na obiektywnych przesłankach oraz gdy wiemy, że coś wydarzy się w przyszłości na podstawie tego, co możemy zaobserwować obecnie. Look at the clouds! It's going to rain. Popatrz na te chmury! Będzie padało. (ciemne chmury zwiastują deszcz) Kiedy nie ma żadnych obiektywnych przesłanek do wyrażenia przypuszczenia, a nasza opinia bazuje na subiektywnym przekonaniu o czymś, zwykle używamy will: I think it will rain tomorrow. Myślę, że jutro będzie padać. (taka jest moja opinia) She'll help us. She's a good person. Ona nam pomoże. Ona jest dobrą osobą. (to przypuszczenie opiera się na mojej subiektywnej opinii Za nami sporo teorii. Pora na praktykę! Utrwalcie wiedzę, wykonując lekcje i ćwiczenia w naszym kursie! Wykonajcie również quiz i sprawdźcie, czy wiecie, kiedy używać will, be going to oraz Present Simple. PRZEJDŹ DO QUIZU W tabelce poniżej zamieściliśmy podsumowanie wpisu w pigułce. A teraz, dla relaksu, zafundujcie sobie seans Back to the Future! :) Przedimek jest częścią mowy poprzedzającą większość rzeczowników angielskich. Dla wielu osób uczących się języka angielskiego przedimki (articles) stanowią spory problem, gdyż często się o nich zapomina. Poniżej znajdziecie wskazówki na temat tego o czym pamiętać używając przedimków, kiedy się je stosuje i jak się je zapisuje oraz wymawia. Spis treści: 1. Przedimek określony the 2. Przedimek nieokreślony a/an 3. Przedimek zerowy, czyli kiedy przedimków nie zapisujemy 4. Przykłady zdań 5. Pisownia i wymowa przedimków Przedimek określony the stosujemy: Przed rzeczownikami (w liczbie pojedynczej i mnogiej) określonymi, konkretnymi, kiedy nasz rozmówca wie o jaką rzecz/osobę nam chodzi. Where are the car keys? Gdzie są kluczyki od samochodu? This is the place where I met my husband. To jest miejsce, gdzie spotkałam mojego męża. My child is playing in the garden. Moje dziecko bawi się w ogrodzie. Przed rzeczownikami jedynymi w swoim rodzaju, kiedy obiekt jest niepowtarzalny, ale został opatrzony określeniami. The Pope – Papież The Eiffel Tower – Wieża Eiffel’a the sky – niebo Przedimek określony the występuje też, gdy wskazujemy obiekt/osobę, o której już wcześniej wspomnieliśmy, odnosimy się do niej po raz kolejny. I have two dogs and a cat. The cat is 3 years old. Mam dwa psy i kota. Kot ma 3 lata. I live in a house. The house is big. Mieszkam w domu. Dom jest duży. I bought a mobile phone. The phone was very expensive. Kupiłem telefon komórkowy. Telefon był bardzo drogi. W zdaniu ogólnym, kiedy wspominamy o przedstawicielach jakiejś grupy, klasy, bądź zespołu ludzi, rodzinami, narodowościami. the English – Anglicy the poor – ubodzy the Smith family – rodzina Smith Przed liczebnikami porządkowymi, liczebnikami określającymi stulecia i przymiotnikami w stopniu najwyższym. the first – pierwszy the best – najlepszy the twentieth century – wiek XX Przed niektórymi obiektami użyteczności publicznej. the theatre – teatr the cinema – kino the post office – poczta Przed porami dnia. in the morning – rano in the afternoon – po południu in the evening – wieczorem Przed nazwami pokoi/pomieszczeń w mieszkaniu i miejsc w pobliżu domu. in the kitchen – w kuchni in the garden – w ogrodzie in the bedroom – w sypialni Przed nazwami rzek, mórz i oceanów, kanałów i pustyń. The Vistula River – Rzeka Wisła The Baltic Sea – Morze Bałtyckie The Atlantic Ocean – Ocean Atlantycki Przed nazwami pasm górskich i archipelagów. the Tatra Mountains – Tatry the Canary Islands – Wyspy Kanaryjskie the Pyrenees – Pireneje Przed wydarzeniami i okresami historycznymi. The Great War – Pierwsza Wojna Światowa the Stone Age – epoka kamienia łupanego the Renaissance – Renesans Przed instrumentami muzycznymi. the guirtar – na gitarze the violin – na skrzypcach the piano – na pianinie Przed nazwami krajów, które występują w liczbie mnogiej lub składają się z jakichś niezależnych części. the Netherlands – Holandia the USA – Stany Zjednoczone the Great Britain – Wielka Brytania Przed niektórymi nagłówkami gazet, nazwami hoteli, statków, kin, etc. The Times the Titanic The Grand Hotel Przedimek nieokreślony a/an stosujemy: Przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie pojedynczej. a computer – komputer an elevator – winda Gdy wspominamy o kimś lub o czymś po raz pierwszy. I have two dogs and a cat. The cat is 3 years old. Mam dwa psy i kota. Kot ma 3 lata. I have a nice bicycle. Mam ładny rower. Przedimek an stosujemy przed rzeczownikami, których wymowa (a nie pisownia) zaczyna się od samogłoski. an apple – jabłko an umbrella – parasol Kiedy mówimy o jednej z wielu osób bądź rzeczy (nie jest istotne, którą konkretnie mamy na myśli). Have you got a tissue? Masz chusteczkę? (jakąkolwiek) I need a pen. Potrzebuję długopisu (jakiegokolwiek) Przed nazwami zawodów. an actress – aktorka a doctor – lekarz Kiedy omawiamy przynależność czegoś do jakiejś grupy. He is a Muslim. On jest muzułmaninem. Tomato is not a vegetable but a fruit. Pomidor nie jest warzywem, a owocem. Kiedy coś przeliczamy na jednostki (można użyć zamiast per). three times a year – trzy razy w roku twice a week – dwa razy w tygodniu Przedimek a może zastąpić liczebnik one, kiedy mówimy o czasie lub ilości. a thousand – tysiąc (jeden) a year – rok (jeden) W niektórych kolokacjach: a lot – wiele 60 km an hour – 60 km na godzinę a few – kilka a little – trochę 3 dolars a kilo – 3 dolary za kilogram a couple – kilka Przedimek zerowy, czyli kiedy przedimków nie zapisujemy: Przed rzeczownikami w liczbie mnogiej, kiedy mówimy o osobach lub rzeczach w sposób ogólny lub wspominamy o nich po raz pierwszy. Animals can be very noisy. Zwierzęta potrafią być głośne (zwierzęta ogólnie). Women are more sensitive than men. Kobiety są bardziej czułe niż mężczyźni. Przed rzeczownikami w zdaniach ogólnych oraz stwierdzeniach. Money is important to many people. Pieniądze są ważne dla wielu ludzi. Stubbornness is a good trait. Upartość jest dobrą cechą. Przed nazwami dni tygodnia i miesięcy. Monday – poniedziałek June – czerwiec Przed latami in 2010 – w 2010 in 1876 – w 1876 Przed rzeczownikami niepoliczalnymi (masy spożywcze, płyny, uczucia, rzeczowniki powstałe od czasownika). coffee – kawa pepper – pieprz love – miłość protection – ochrona Przed nazwami posiłków (chyba, że występuje przed nimi przymiotnik). I always have dinner at 16. Zawsze mam obiad o 16. It was a great breakfast. To było świetnie śniadanie. Przed nazwami kontynentów i większości krajów. in Europe – w Europie in Romania – w Rumunii Przed nazwami ulic, lotnisk, dworców. in Oxford Street – na Oxford Street to Heathrow Airport – na lotnisko Heathrow Przed nazwami jezior, pojedynczych wysp oraz pojedynczych szczytów. Lake Victoria – Jezioro Wiktorii Mount Everest Przed środkami transportu. by train – pociągiem by plane – samolotem Przed językami. French – francuski German – niemiecki Przed imionami. Jack is a good friend. Jack jest dobrym kolegą. I don’t like Amanda. Nie lubię Amandy. Przed przedmiotami szkolnymi. Biology – biologia Maths – matematyka Przedimków nie stosujemy, jeśli przed rzeczownikiem znajduje się inny określnik. my dog – mój pies this book – ta książka Przykłady zdań: I need a phone. Potrzebuję telefonu. Do you have a driver’s license? Masz prawo jazdy? That is an excellent book. To znakomita książka. I saw big bears in Yellowstone National Park. Widziałam duże niedźwiedzie w Parku Narodowym Yellowstone. I have a dog. The dog is black. Mam psa. Pies jest czarny. Do you know where I left the car keys? Wiesz gdzie zostawiłem kluczyki od samochodu? Nobody lives on the Moon. Na Księżycu nikt nie mieszka. Diving can be difficult. Nurkowanie może być trudne. I passed the test! Zaliczyłam test! Pisownia i wymowa przedimków W języku angielskim rozróżniamy przedimek nieokreślony (występuje tylko w liczbie pojedynczej), określony (może występować zarówno w liczbie pojedynczej i mnogiej) oraz zerowy (taki, którego nie zapisujemy). Wymowa przedimka zależy od pierwszej głoski wyrazu, który następuje po przyimku (decyduje wymowa tego wyrazu, nie jego pisownia). Przedimek: Wyrazy, których wymowa zaczyna się od spółgłoski Wyrazy, których wymowa zaczyna się od samogłoski Nieokreślony Piszemy i wymawiamy a [Ə], np.: a cat, a rock, a UFO (ponieważ czytamy ˌjuː ef ˈəʊ) Piszemy i wymawiamy an [ən], np.: an eye, an apple, an hour (ponieważ wymawiamy ˈaʊər) Określony The wymawiamy bezdźwięcznie [ðə] the match, the dog, the door The wymawiamy dźwięcznie [ðiː] the end, the avenue, the undertaker Do you know how to chop an onion without tears? Wiesz jak posiekać cebulę i nie płakać? To już wszystko co musisz wiedzieć o przedimkach. Jeśli artykuł okazał się przydatny, kliknij przycisk „Lubię to” 🙂 Ocena: (liczba głosów:3) Czy przed „a” należy postawić przecinek? Odpowiedź na to pytanie uzależniona jest od funkcji, jaką pełni ono w zdaniu. W polszczyźnie „a” może być spójnikiem, partykułą, wykrzyknikiem, w formie „a-„ przedrostkiem, a także rzeczownikiem oznaczającym pierwszą literę precyzujące używanie przecinka przed „a”Przecinek przed „a” stawiamy, gdy: 1) "a" jest spójnikiem rozłącznym. Dotyczy to zarówno zdań pojedynczych, jak i złożonych (współrzędnych i podrzędnych); Przykład: Zdecydowaliśmy się kupić mieszkanie, a nie dom. Pojechał samochodem, a nie autobusem. Damian czeka na ciebie od 10 minut, a ty ciągle wybierasz ubranie. Lubię jazdę na rowerze, a najbardziej strome podjazdy. 2) wprowadza dopowiedzenie lub wtrącenie; Przykłady: Dawno, dawno temu, kiedy w lasach mieszkały skrzaty, a trzeba wam wiedzieć, że takie czasy istniały, żyła sobie uboga sierotka. Wiem, że zajmował się hodowlą węży, skorpionów, pająków, a nawet „a” często łączy się także z innymi spójnikami i zaimkami względnymi. Przykłady: a choć, a gdy, a kiedy, a jeśli, a mianowicie, a ponieważ, a więc, a że. Przecinek stawiamy przed całym takim wyrażeniem. Przykład: Szedł szybkim krokiem, a gdy ktoś krzyknął na niego, nawet nie obrócił w jego stronę przed „a” nie stawiamy, gdy:1) "a" tworzy konstrukcję „(po)między czymś a czymś”;Przykłady: Znaleźć się między Scyllą a Charybdą. Wychodzę, nie będzie mnie między 15 a 18. To kolor między zielenią a żółcią. 2) możemy wymienić je na „i”, a zdanie nie straci sensu; Przykład: To było długie a ciepłe lato. (To było długie i ciepłe lato). 3) wchodzi w skład konstrukcji o charakterze porównawczym; Przykład: Książka a film — szkice o współczesnych adaptacjach lektur. 4) łączy dwie identyczne formy, by podkreślić przekazywaną informację; Przykład: O jej piosenkach można by mówić a mówić. Lepiej posłuchać. this, that, these, those, czyli zaimki wskazująceThis, that, these, those to zaimki wskazujące, czyli tak zwane demonstrative pronouns. This i these używamy do wskazywania na rzeczy lub osoby, które znajdują się blisko nas – this stosujemy, gdy mówimy o pojedynczych rzeczach i osobach, a these gdy mówimy o kilku (przynajmniej dwóch!). Natomiast that i those używamy do mówienia o rzeczach lub osobach znajdujących się od nas w pewnej odległości. Przy czym that stosujemy z liczbą pojedynczą a those z liczbą pojedyncza zaimków wskazującychthis – to, ten, tathat – tamto, tamten, tamtaLiczba mnoga zaimków wskazującychthese – te, cithose – tamte, tamciZaimki wskazujące różnią się między sobą ze względu na odległość w jakiej znajdują się od wskazującego – blisko (this, these) i daleko (that, those). A także ze względu na ilość wskazywanych osób czy przedmiotów – liczba pojedyncza (this, that) i liczba mnoga (these, those). Przyjrzyjmy się dokładnie różnicom między nimi na podstawie is my samochód jest is my samochód jest are my buty są are my buty są never been to that part of the nie byłem w tamtej części never been to this part of the nie byłem w tej części angielskie zdania nie mają swoich odpowiedników w języku polskim. Wtedy trzeba zmienić trochę zdanie, aby zachować jego this?Co to jest?What’s that?Czym jest tamto?What are these?Czym są te rzeczy?What are those?Czym są tamte rzeczy?this, that, these, those: użycieWiemy już, że zaimki wskazujące możemy użyć do wskazywania przedmiotów lub ludzi. Kiedy jeszcze użyjemy this, that, these, those?Gdy mówimy o rzeczach abstrakcyjnychMożemy używać zaimków wskazujących, gdy mówimy również o rzeczach, które nie mają fizycznej formy takich jak cechy czy this exercise every day and you will be in great to ćwiczenie codziennie a będziesz w świetnej you know how to do that?Czy wiedziałeś/aś jak to zrobić?Gdy chcemy zaznaczyć, że myślimy o czymś negatywnie lub pozytywnieMożemy też użyć zaimków wskazujących, aby pokazać, że czujemy z kimś/czymś bliskość – myślimy o czymś pozytywnie (this, these) oraz gdy chcemy pokazać, że się od czegoś oddzielamy – myślimy o czymś negatywnie (that, those).I like this new to nowe don’t like those lubię tych przedstawiamy kogośZaimki wskazujące możemy użyć gdy prezentujemy kogoś innej osobie. Jeśli przedstawiamy kogoś, używamy this, these, a jeśli o kogoś pytamy wtedy stosujemy that, that your sister?Czy tamta dziewczyna to twoja siostra?Adam, this is my sister, to moja siostra zaimki wskazujące stosujemy w rozmowach is this Carrie Robinson?Halo, czy to Carrie Robinson?Yes, this is tu mówimy o czymś znanym lub nowymJeśli mówimy o czymś znanym naszemu rozmówcy możemy użyć that zamiast przedimka the. A gdy wprowadzamy coś nowego do naszej rozmowy wtedy używamy know that little cafe on Maple Street, don’t you?Znasz tą małą kawiarenkę na na ulicy Maple, prawda?Out of nowhere this bird flew into the room and stole a piece of ten ptak wleciał do pokoju i ukradł kawałek wskazujące + wyrażenia czasoweZaimek this/these możemy użyć w wyrażeniach czasowych dotyczących czasu teraźniejszego lub this day – do chwili obecnejat this moment – w tej właśnie chwilithis minute – w tej chwilithese days – w dzisiejszych czasachI have a meeting with him this z nim spotkanie tego has a job interview this ma rozmowę kwalifikacyjną w tym think everybody has a cell phone these że wszyscy mają komórki w tych możemy stosować w wyrażeniach czasowych mówiących o czasie saw Greg for the last time that Grega po raz ostatni tamtego was in Australia that była w Australii tamtego remember those days when we were young and te dni, kiedy byliśmy młodzi i używamy również przy mowie said, “I saw him this week.”Anna powiedziała: „Widziałam go w tym tygodniu”.Anna said she had seen him that powiedziała, że widziała go w tamtym wyrażenia z zaimkami wskazującymiat this rate – jak tak dalej pójdzieforget that! – zapomnijin this case – w tej sytuacjithat’s all – to wszystkothat’s all right – nic nie szkodzithat’s great! – świetniethat’s it – o to chodzithat’s right – zgadza sięthis way – tędy Nie wiesz, kiedy stawiamy przecinek? Zapamiętaj kilka poniższych reguł i przykładów, a interpunkcja już nigdy nie będzie dla ciebie problemem. O ile większość z nas nie ma problemów z ojczystą mową i nie popełnia błędów ortograficznych, to wiele osób jest na bakier z interpunkcją. To nie jest jednak żadna tajemna wiedza zarezerwowana dla wybranych. Aby wiedzieć, kiedy stawiamy przecinek, wystarczy poznać kilka prostych i niezmiennych reguł. Przecinek to jeden z najczęściej używanych w języku polskim znaków interpunkcyjnych. Wyodrębnia mniejsze części w zdaniu. Jak go stosować? Kiedy stawiamy przecinek przed a, ale, czy, oraz, jak, że, albo, więc, lecz, to, ponieważ, i, żeby? Warto wziąć sobie do serca poniższe stawiamy przecinek? Aby oddzielić zdanie podrzędne (określające) od zdania nadrzędnego przed spójnikami, zaimkami i partykułami: aby, aż, bo, by, byle, chociaż, choćby, co, czy, dlaczego, gdyż, gdzie, gdziekolwiek, ile, iż, jeśli, kiedy, kto, który, mimo że, na co, odkąd, o ile, podczas gdy, póki, skąd, tym bardziej że, w miarę jak, w razie gdyby, zanim, zwłaszcza jeżeli, że, kto wygra na spacer, żeby zapalić papierosa. Przed imiesłowem zakończonym na -ąc, -łszy, -wszy. Wyjątek to wyraz wyjąwszy w znaczeniu oprócz. W zdaniach współrzędnych połączonych bezspójnikowo przed spójnikami przeciwstawnymi, np. a, ale, jednak, jedynie, lecz, natomiast, przecież, raczej, tylko, tylko że, tymczasem, zaś, za to. Ja cię kocham, a ty ale się boję. Przed zdaniem nadrzędnym, a po zdaniu podrzędnym, kiedy część podrzędna ze spójnikiem albo zaimkiem rozpoczyna zdanie złożone, np. Jak Kuba Bogu, tak Bóg dwóch się bije, tam trzeci korzysta. Przed spójnikami wynikowymi, np. więc, dlatego, zatem, wobec tego, wskutek tego, i (= więc) Miałam gorączkę, dlatego poszłam do lekcje, więc mogłem się pobawić. Przed spójnikami synonimicznymi (wyjaśniającymi), np. czyli, to jest, to znaczy, innymi słowy; Dotarła najszybciej, czyli poszła pierwsza. Przed powtórzonym spójnikiem (jeśli pełni taką samą funkcję), np. Albo weźmiesz się w garść, albo wychodzimy stąd. Ani nie mam na to czasu, ani ochoty. Przed wyrażeniami, które mają charakter dopowiedzenia - chyba, ewentualnie, na przykład, nawet, prawdopodobnie, przynajmniej, raczej, taki jak; W zoo było dużo zwierząt, na przykład hipopotamy i walizkę, taką jak nasza. Przed wyrazami i wyrażeniami powtarzanymi. Kasia jest bardzo, bardzo dużo, dużo coli. Oddzielając wyrazy i wyrażenia występujące w wołaczu. Aniu, sprzątnij ze kłóć się ze mną, Karolu. Oddzielając w zdaniu wtrącenia. Wiele psów, na przykład Kama, Azor i Diana, miało problem z rok, być może, wyjadę do zdanie podrzędne, które jest wplecione w część czego się dotychczas nauczyłam, zawdzięczam tobie. Po wyrazach wyrażających okrzyk, wykrzyknienie: ach, hej, o, ho, oj, halo. Halo, o co chodzi?Oj, jak mnie boli ty!Zobacz także: Polka stworzyła pierwszy słownik dla uchodźców Kiedy nie stawiamy przecinka? Przed spójnikami łącznymi: i, oraz, tudzież i rozłącznymi: lub, albo, bądź, czy, np.: Siedzę w pokoju i słucham nad morze lub wybiorę się z rodzicami w chcę być dziennikarzem ani politykiem. Przed porównaniami wprowadzanymi przez wyrazy: jak, jakby, niż, niby. Była piękna niczym ma jak w zdrowy jak przecinek przed wyrazami: jak, jakby, niż, niby i tym podobne w zdaniach złożonych porównawczych. to wypracowanie tak, jak to napisać, niż powiedzieć. Przed powtórzonym spójnikiem i zaimkiem względnym upodrzędniającym, poprzedzonym spójnikiem łącznym lub rozłącznym, np. i że, albo że, i jak , np. Byłam pewna, że przyjedzie albo że przynajmniej zadzwoni. W utartych zwrotach i frazeologizmach (które stanowią okolicznik, a nie zdanie pojedyncze), np. kto wie co, jak z bicza trzasł, leżeć jak ulał, nie wiadomo kiedy, nie wiedzieć po co, po raz nie wiem który, wiedzieć co w trawie piszczy, uciec gdzie pieprz rośnie. Przed zaimkami względnymi, pozorującymi zdanie podrzędne na końcu zdania: Nic jej nie odpowiedział i nie wiedziała biec, ale nie wiedziała dokąd. Przed spójnikiem w połączeniach z partykułą, spójnikiem i przysłówkiem. Przecinek stawiamy przed całym wyrażeniem, np. chyba że, jak gdyby, mimo że, pomimo to, tym bardziej że, właśnie gdy, podobnie jak, tak aby, tak by, tak jakby, taki sam jak, tam skąd, teraz gdy, tym bardziej że, w miarę jak, wtedy gdy, z chwilą gdyMusisz mówić wolno, tak aby wszyscy cię Jeśli akcent pada na partykułę, spójnik lub wyrażenie przyimkowe, wtedy rozdzielamy je pisać tak, aby wszyscy cię wiesz, kiedy stawiamy przecinek? To teraz zobacz, czy zdobędziesz 100 procent w quizie! Które z tych zdań jest poprawne? Czy Michał już wstał, czy jeszcze śpi? Czy Michał już wstał czy jeszcze śpi? Czy Michał już wstał - czy jeszcze śpi?

kiedy piszemy do a kiedy are